سنتز نانوذرات پلاتین با استفاده از کمپلکس های اورگانو پلاتین r2pt(sme2)2] ii) ]در سطح مشترک مایع – مایع متیل یا پارا تولیل= r

در این پژوهش، یک استراتژی ساده و موثر جهت تهیه ی لایه نازک نانوذرات پلاتین بر اساس کاهش کمپلکس آلی- فلزی پلاتین (ii) r2pt(sme2)2]] (متیل یا پارا تولیل (r=در سطح مشترک تولوئن- آب و در غیاب پایدار کننده ارائه می شود. استفاده از پیش ماده ی آلی- فلزی که قادر به تخریب به صورت خودبخودی ویا در حضور گاز کاهنده بود، به عنوان جایگزینی ارزشمند جهت سنتز نانوساختارها ظاهر شد. در اغلب روش های گزارش شده استفاده از ترکیبات عوامل فعال سطحی یا پایدار کننده به عنوان عامل گیراندازی جهت سنتز نانوساختارها ضروری است. همچنین استفاده از گازهای کاهنده ای نظیر هیدروژن نیاز به ابزارهای پیچیده ای دارد. از اینرو، در این پژوهش روشی ساده و جدید جهت سنتز نانوذرات پلاتین از کمپلکس آلی-فلزی پلاتین (ii) r2pt(sme2)2]] (متیل یا پارا تولیل (r= در غیاب عامل گیراندازی را بررسی کردیم. مسیر عدم استفاده از عوامل فعال سطحی جهت سنتز لایه ی نازک نانو ذرات پلاتین به وسیله ی اِحیای شیمیایی ساده ی کمپلکس های آلی- فلزی پلاتین (ii) در سطح مشترک تولوئن- آب با سدیم بورو هیدرید در دمای اتاق انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که تنها کمپلکس آلی- فلزی پلاتین (ii) کاهش می یابد تا لایه ی نازک را در سطح مشترک آلی- آبی ایجاد کند. لایه ی نازک زمانی در سطح مشترک ایجاد می شود که کمپلکس آلی- فلزی پلاتین(ii) محلول در تولوئن، با nabh4 موجود در فاز آبی واکنش دهد. فیلم ایجاد شده توسط تکنیک های تفرق اشعه ی ایکس، میکروسکوپ الکترونی عبوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی، الگوی تفرق الکترونی ناحیه ی معین، آنالیز تجزیه ی تفرق انرژی اشعه ی ایکس شناسایی شد. در نهایت فیلم نازک پلاتین بر روی الکترود شیشه ای کربن نشانده شد و در واکنش اکسایش متانول مورد بررسی قرار گرفت.